Η Επιθυμία μπορεί είτε να ανυψώσει ένα άτομο προς την αξιοπρέπεια, τον αυτό σεβασμό, την αφθονία και την γενναιοδωρία είτε να το οδηγήσει προς την υποβάθμιση.
Όσα περισσότερα παίρνει, τόσα περισσότερα θέλει.
Σαν εξαρτημένα άτομα, οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να υποβαθμίσουν τον εαυτό τους, εγκαταλείποντας τον, για χάρη των αντικειμένων των επιθυμιών τους.
Αυτή η σφοδρή λαχτάρα προς την αυτό υποτίμηση είναι το 1ο εμπόδιο.
Το άτομο θεωρεί τα  πάντα και τους πάντες περισσότερο ως αντικείμενα της επιθυμίας του, συνεχώς υποβαθμίζοντας τον εαυτό του.
Διαθέτουμε όμως την δυνατότητα της επιλογής της κατεύθυνσης των επιθυμιών μας προς την ανύψωση.
Μπορούμε να αποφύγουμε αυτό το εμπόδιο, αλλάζοντας την κατεύθυνση της επιθυμίας μας με εσωτερική καθοδήγηση.
Όταν επιθυμείς να ανυψώσεις την αξιοπρέπεια σου, τον αυτό σεβασμό και την ανθρωπιά σου, στοχεύεις την επιθυμία σου σε μια τελείως διαφορετική κατεύθυνση, ενεργοποιώντας την εσωτερική καθοδήγηση.
Για την ενεργοποίηση της εσωτερικής καθοδήγησης κάνε ερωτήσεις που σε ανυψώνουν, όπως:

Πως μπορώ να σεβαστώ τον εαυτό μου και τους άλλους?
Πως μπορώ να τιμήσω τον εαυτό μου και τους άλλους?
Είμαι γενναιόδωρος προς τον εαυτό μου και τους άλλους?
Πως μπορώ να νιώσω την αφθονία αντί να ζηλεύω ή να έχω ανάγκη να θέλω συνέχεια κάτι περισσότερο?Τι σκέψεις, τι συμπεριφορά, τι δράση είναι διαθέσιμη αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή που υπηρετεί αληθινά την αξιοπρέπεια μου, τον αυτό σεβασμό και την ανθρωπιά?

Οι κατηγόριες, τα παράπονα, οι κριτικέςείναι το 2ο εμπόδιο.
Είναι η φωνή ενός ατόμου που νιώθει εγκατάλειψη.
Κατηγορείς, παραπονιέσαι ή κρίνεις τον εαυτό σου, τον κόσμο και τους άλλους γιατί πιστεύεις ότι δεν είσαι αρκετά καλό άτομο να λάβεις αυτό που υπάρχει. Ίσως ζητήσεις βοήθεια, αλλά κανείς δεν φαίνεται να ανταποκρίνεται. Όλο αυτό φέρνει μια αίσθηση της εγκατάλειψης.
Έχουμε όμως την επιλογή να διαλέξουμε την κατεύθυνση αυτής της φωνής.
Αντί να αντιδράς για αυτό που είσαι ή πως ο κόσμος είναι ή τι είναι οι άλλοι, μπορείς να αρχίσεις να ακούς την άλλη φωνή, που σου απαντά και σε ακούει Πάντοτε, που είναι πάντα Εκεί για σένα, που είναι ευγνώμων και ικανοποιημένη για αυτό που Είσαι.
Την Φωνή που έχει συμπόνια και κατανόηση, διαθέτοντας δύναμη και σοφία.
Την Φωνή που σε οδηγεί μέσα στον κόσμο και προς τους άλλους με τον πιο γλυκό τρόπο.
Την Φωνή που οδηγεί  τον εαυτό σου προς το Νόημα, την αυτό αξία και την αυτό εμπιστοσύνη.
Αυτή η Φωνή ποτέ δεν σε εγκαταλείπει!
Είναι η δική σου Εσωτερική Φωνή που είναι πάντα παρούσα να σου απάντηση κάθε σκέψη με πλούσια γενναιοδωρία, καθώς είναι ευγνώμων και απόλυτα ικανοποιημένη για αυτό που είσαι.

Για να ενεργοποιήσεις την εσωτερική σου ακοή προς αυτή την Φωνή, για να κάνεις τον εαυτό σου αρκετά ευαίσθητο να την ακούει, το μόνο που χρειάζεται, είναι να εξασκηθείς να ησυχάσεις την φωνή που κατηγορεί, παραπονιέται, κρίνει. Βλέπεις, η Εσωτερική  Φωνή είναι πάντα εκεί για σένα!
Ποτέ δεν σε έχει εγκαταλείψει ούτε πρόκειται να το κάνει!
Όσο περισσότερο ησυχάζεις την άλλη φωνή, τόσο περισσότερο θα ακούς την Εσωτερική Φωνή.
Όταν πιάνεις τον εαυτό σου να κατηγορεί, να παραπονιέται ή να κρίνει Σταμάτα!
Κάνε Παύση! Φαντάσου αυτή την φωνή σαν καυτό κάρβουνο και πέταξε την μακρυά!
Μην εμπλέκεσαι σε εσωτερικό διάλογο.
Όσο περισσότερο αποφεύγεις την συμμετοχή σου σε αυτόν τον διάλογο, όσο περισσότερο εξασκείσαι να πετάς τα καυτά κάρβουνα της κριτικής, των παραπόνων, της κατηγόριας, τόσο πιο γρήγορα θα αρχίζεις να ακούς την Εσωτερική σου Φωνή.
Η Εσωτερική Φωνή πάντα απαντά, σε κάθε κατάσταση, δίνει γλυκιές συμβουλές, προτάσεις και ιδέες μοναδικές για τα δικά σου τα μέτρα και την δική σου ιδιοσυγκρασία.
Με την Σοφία και Δύναμη που διαθέτει η Εσωτερική Φωνή, με την απόλυτη Αφοσίωση που έχει σε Σένα έτσι ακριβώς όπως είσαι την κάθε στιγμή, αρχίζεις και νιώθεις ότι Πάντα είχες και Πάντα θα έχεις κάπου να βασιστείς!
Απλά χρειάζεται να κάνεις τον εαυτό σου διαθέσιμο να την ακούει, ώστε να προσαρμόζεις τις σκέψεις σου, την συμπεριφορά σου και τις πράξεις σου προς την κατεύθυνση που η Εσωτερική Φωνή σου δείχνει.