Ο άνθρωπος δεν είναι ένα άτομο που διαιρείται. Ο άνθρωπος είναι μια ενότητα που είναι αδιαίρετη και δεν μπορεί να διαιρεθεί σε μέρη.
Ο άνθρωπος είναι ξεχωριστός από τους άλλους ανθρώπους, είναι μια ολότητα, μια πληρότητα που δεν μπορεί να συγχωνευθεί με την μάζα.
Κάθε άνθρωπος είναι απόλυτα καινούργιος, πρωτοπόρος, μοναδικό δημιούργημα πέρα από τον χρόνο και τον χώρο.
Ο άνθρωπος είναι Πνευματικό Όν. Διαθέτει αξιοπρέπεια που δεν εξαρτάται από την πρακτικότητα, την χρηστικότητα. Ο άνθρωπος απαιτεί άνευ όρων σεβασμό.
Ο Άνθρωπος είναι ελεύθερος να καθορίσει τον δρόμου του. Ο άνθρωπος αποφασίζει σε κάθε στιγμή ποιο οφείλει να είναι ή να γίνει σε σχέση με τον εαυτό του και τους άλλους, ουσιαστικά υπεύθυνος σε κάτι Ανώτερο από τον ίδιο, διαθέτοντας την έμφυτη βούληση για Νόημα.
Ο Άνθρωπος είναι ταυτόσημος με το Είμαι . Ο άνθρωπος είναι ένα Είμαι, ένα πνευματικό όν που έχει υποχρεωτικά συνείδηση.
Οι ξεχωριστές όψεις ενός ανθρώπου είναι έμφυτα συνδεδεμένες μεταξύ τους. Ο άνθρωπος διαθέτει αδιαχώριστη πνευματική, ψυχολογική και σωματική διάσταση. Ο άνθρωπος έχει πολυπλοκότητα γι’αυτό χρειάζεται να επικαλείται την πνευματική του δύναμη ώστε να παίρνει απόσταση από τις ψυχοσωματικές συνθήκες.
Ο Άνθρωπος είναι Δυναμικός, κινείται συνεχώς μεταξύ διαστάσεων, αποσπάται από το ψυχοσωματικό ή το υπερβαίνει.
Ο Άνθρωπος δεν είναι ζώον. Δεν υπάρχει συνειρμός μεταξύ ανθρώπου και ζώου. Το ζώο δεν μπορεί να απομακρυνθεί ή να υπερβεί τον εαυτό του. Δεν έχει “κόσμο” απλά ζει σε “περιβάλλον”.
Ο Άνθρωπος είναι μια μεταφυσική οντότητα που διαπερνάται και κυοφορεί το Υπερβατό. Η συνείδηση είναι το “χώρος” όπου το Υπερβατό εκδηλώνεται. Ένας άνθρωπος δεν μπορεί να εφεύρει την Ύπαρξη του. Η εκδήλωση της μοναδικής και ξεχωριστής του Ουσίας συμβαίνει καθώς φέρει τον εαυτό του καθ’εικόνα και ομοίωση του Ανώτερου Υπερβατού.